Фотода: Шукри Аппазов (ортада) аилеси, къалемдеш ве достларынен

Материал «Баарь черте юрек телин…» («Весна играет на струнах души») посвящен юбилею крымскотатарского поэта Шукри Аппазова.

 

Шаир Шукри АППАЗОВнынъ 70 йыллыгъы мунасебетинен

Бир кунь устазым Юнус Къандымнен лаф эткенде, о: «Шиириетимизде аз, лякин саз язгъан, къыймети билинмеген бир шаиримиз бар. О да Шукри Аппазовдыр», – деген эди. Арадан бир къач йыл кечти, чешит тюркий улькелерден шаирлерни Тюркиеге давет эткенлерини эшитип, эдиплеримизден бирине: «Къырымдан Шукри Аппазов барса, яхшы олур эди», – дедим. О исе: «Я оны таныйсынъмы, ёкъсам?», – деп сорады. «Ёкъ, омюримде корьмедим, лякин «Ёлдасынъ, керваным» джыйынтыгъыны бегенем», – деп джевап бердим. Эдибимиз: «Шукри Аппазов ич бир тедбирге къошулмай, четте яшай, эписи бир бармаз, онъа вакъыт джойма», – деп элини силькип ташлады. Артыкъ мерхум олгъан устазымнынъ «къыймети билинмеген бир шаиримиз» деген сёзлери о куню акълыма кельди…

Языджы Шамиль Алядин 1980 сенеси озюнинъ «Беш йыл ичинде» адлы макъсалесинде «сонъки йылларда эдебиятымызгъа муим микъдарда яш языджылар келип къошулгъаныны», олар «ильк эсерлеринде озьлерининъ истидатларыны косьтергенлерини» айтып, джумледен, генч къалем саиби Шукри Аппазовны да анъып кече. Иште, Шукри Аппазов энди 40 йылдан берли иджат эте, эдебиятымызнынъ гульзарында озь чечеклерини асрап, тазе гуллерни арада бир бизге, окъуйыджыларгъа чын юректен эдие эте. Къопарылгъан чечеклер чокъ яшамай, амма юректе асралгъан гуллер эбедийдир. Шамиль Алядиннинъ айтып кечен «яш языджы» энди озю де яш къалемлернинъ манзумелерини окъуп, бизим назмиет керваны энишли-ёкъушлы ёлуны девам этеяткъанына къуванадыр.

Догъру, «Шукри Аппазов аз, лякин саз яза» деп нафиле айтылмагъан. О йылда 365 шиир язгъанлардан дегиль. Ойле сойлар арасында асыл шаирлер пек сийрек расткеле. Велякин Шукри Аппазовнынъ сайысы аз олгъан, колеми буюк олмагъан эсерлеринде энъ муими – бедиийлик мевджут, озьгюн меджазлар бар. «Не де гузель тилимиз, оны севейик», – деп къуру шиарларнен сынъырланып шаир оламазсынъ, шиириетке янъылыкъ кирсетип оламазсынъ. Бунынъ ичюн гъайрет ве къабилиет лязимдир ки, о вакъыт шаир намына ляйыкъ сатырлар догъар: «Тильнинъ Акъкъы бу аджайип дияргъа /Акъкъымыздан эксик дегиль – зияде/Олгъаныны анъламайып къалдыкъ биз/Атлы халкълар арасында пияде» (Ш. Аппазов, «Къувма…»)…

Сейран СУЛЕЙМАН
Девамыны газетамызда окъунъыз
Девамы: «Янъы дюнья» 13 (1603) 9.04.2021

Добавить комментарий